Instalacje przeciwoblodzeniowe

Niskie temperatury i opady śniegu są źródłem wielu niedogodności, czy nawet wypadków i kontuzji. Aby uniknąć takich zdarzeń, jesteśmy zmuszeni do codziennego odgarniania śniegu i posypywania podległych nam nawierzchni środkami rozmrażającymi, piaskiem, solą, popiołem. Mieszanki rozmrażające np.sól, niszczą trawniki, obuwie oraz powodują korozję elementów metalowych między innymi karoserii samochodów.

Częstym problemem jest też oblodzenie rynien, rur spustowych, zamarzanie wody w rurach i kanalizacji. Rozwiązaniem jest w tych przypadkach ogrzewanie przeciwoblodzeniowe. Dzięki zastosowaniu kabli grzejnych wraz z czujnikami temperatury i wilgoci można zabezpieczyć dowolną powierzchnię przed oblodzeniem i zaleganiem śniegu. Kable grzejne mogą być instalowane w warstwie piasku, pod typowymi nawierzchniami takimi jak: kostka brukowa, płyty chodnikowe lub bezpośrednio w betonie. Instalacja grzewcza jest całkowicie bezpieczna. Nawet przy dużej wilgotności nie powoduje żadnych zagrożeń dla pieszych, kierowców. Określając moc grzewczą instalacji przeciwoblodzeniowej należy uwzględnić szereg różnych czynników. Najważniejsze z nich to: lokalizacja danej instalacji, sposób jej wykonania oraz zakres stawianych przed nią wymagań. W zależności od rodzaju ogrzewanej powierzchni i czasu wymaganego do roztopienia śniegu i lodu przyjmuje się w Polsce moc rzędu 250 -300 W/m2. Większa moc jest wymagana w przypadku instalacji układanych na mostach i rampach załadunkowych, które są narażone na działanie wiatru i niskiej temperatury także od spodu. Dla tego rodzaju konstrukcji moc systemu grzewczego powinna być zwiększona nawet o 50% (375 W/m) .